Voor mijn mama
Je hoeft niet altijd even sterk te zijn
Ook jij mag je verdriet voelen en de pijn
En ook als je dan zo kwetsbaar ben zal ik er voor je zijn
Want als het leven je dan eindelijk de vreugde en de rust geeft die je toebehoren
Dan zijn het de mensen die je verdriet doen en je rustige leventje verstoren
Maar jij staat boven die mensen omdat jij wel eerlijk en oprecht ben
En ik ben trots dat ik zo’n mooie en waardevolle vrouw ken
Want dat ben jij me lieve mama
En ik hou heel veel van jou
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Zaterdag, april 15, 2006 11:20 |
| prachtig geschreven, groet moongirl1982 |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, april 08, 2006 18:13 |
| mooi neergezet groetjes Dirk |
|
| Hans Winter: | Donderdag, maart 09, 2006 20:25 |
| kom je voor de droeve vraag te staan jezelf een kind te vinden van je vader, laat je maar even geborgen maken door je eigen kleine, om en om gekoesterd iets van later te zien. groetje voor samen, hans |
|
| Artifex: | Donderdag, maart 09, 2006 18:06 |
| Wat een lief gedicht! Liefs, Artifex. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lisa21 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||