En weer...
En weer…
het gevecht, voor de tweede keer,
ik wil er niet onder lijden
het doet me allemaal zo “zeer”.
Ik laat me echt niet “kisten”,
letterlijk en figuurlijk niet
dit is wat wij al wisten,
het doet me heel veel verdriet.
Ik zal blijven knokken, zolang ik dat nog kan,
de schouders eronder en de kop gait er weer veur !!!
laat het maar op me afkomen, ja dat ben ik van plan,
geen gemieter en verder geen gezeur.
Niemand weet hoelang dit zal gaan duren,
maar ik wil nog jaren voort
we gaan nu eerst weer kuren,
en wachten op het antwoord !!!
Sterrebos 
Reacties op dit gedicht
| wendy Folker: | Woensdag, maart 15, 2006 19:46 |
| Hoi meis! Ik wens je ook heel erg veel sterkte toe!! Ik hoop dat je chemokuren een beetje vol te houden zijn! Ik ga in ieder geval voor je duimen! Dikke zoen Wendy. |
|
| hiljaa: | Donderdag, maart 09, 2006 21:10 |
| sterkte met je strijd! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Will Hanssen: | Donderdag, maart 09, 2006 19:19 |
| Veel, heel veel sterkte lieverd..... Liefs, Will |
|
| vlokje: | Donderdag, maart 09, 2006 18:47 |
| Wat fijn weer iets van je te lezen, Pfff maar weer kuren wat een ellende!!Laten we hopen op het allerbeste, liefs sylvia |
|
| niesie: | Donderdag, maart 09, 2006 18:37 |
| wat een mooi gedicht!!... het klinkt heel sterk en ik hoop dat het je zelf ook kracht zal geven... heel veel succes... veel liefs, deniece | |
