Koud
rillend
gaat ze door het leven
gebukt
onder een zware last
telkens opnieuw
gebeurt het
ze voelt
z'n handen op haar huid
z'n lippen op haar mond
niet wetend
hoe te moeten reageren
vluchtend
in de stilte
van niets weten
en
niets denken
de vloer voelt koud onder haar voeten...
gaat ze door het leven
gebukt
onder een zware last
telkens opnieuw
gebeurt het
ze voelt
z'n handen op haar huid
z'n lippen op haar mond
niet wetend
hoe te moeten reageren
vluchtend
in de stilte
van niets weten
en
niets denken
de vloer voelt koud onder haar voeten...
Reacties op dit gedicht
| krullie: | Dinsdag, mei 09, 2006 20:18 |
| mooi geschreven bikke an de koudekandt é xXx |
|
| indianenmeisje: | Vrijdag, maart 31, 2006 20:28 |
| prachtig geschreven x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: valerie bardyn | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||