Verstikking
Verstikking
Verstrikt in een web
van luiers en van werken.
Wonend in een stad
zonder water, zonder berken.
Snakkend naarde geur van mest,
hap ik naar adem.
Autogassen bederven de lucht
Binnenblijven is wat mij rest.
Overal lawaai,
nergens wat rust.
Maar altijd wel iemand
die mij liefdevol kust.
Verstrikt in een web
van luiers en van werken.
Wonend in een stad
zonder water, zonder berken.
Snakkend naarde geur van mest,
hap ik naar adem.
Autogassen bederven de lucht
Binnenblijven is wat mij rest.
Overal lawaai,
nergens wat rust.
Maar altijd wel iemand
die mij liefdevol kust.
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Vrijdag, maart 10, 2006 21:58 |
| Ik zou bijna zeggen, ga toch verhuizen. Liefs, Lachebekje1988 |
|
| sunset: | Vrijdag, maart 10, 2006 10:43 |
| Ik werd er bijna depri van. Tot ik de laatste strofe las. Mooi. Liefs , sunset |
|
