bedrog (fictie)
Zijn ogen spreken een taal,
die alleen mijn hart kan begrijpen.
En hoe zeer ik er ook tegen vecht,
een verlangen naar iets trekt mij mee.
Jaren terug wou ik niets liever,
dan mijn hart geven aan hem.
waar ik nog niets voor hem betekende,
Ik vergat hem,en vond jou.
En in gedachten ben ik bij hem,
streelt hij mijn gezicht,
voel zijn vingers door mijn haren,
toch voel ik een gemis...
Want jij bent toch de liefde van mijn leven,
mijn houvast in tijden van verdriet,
en alhoewel ik nu kan krijgen wat ik ooit aanbad,
jouw verliezen wil ik niet!
Reacties op dit gedicht
| rubyssister: | Vrijdag, maart 10, 2006 19:31 |
| mooi... ben geraakt door fictie net als jij.... | |
| Arietta: | Vrijdag, maart 10, 2006 17:02 |
| Wat een mooi gedicht, niet van echte emotie te onderscheiden...... |
|
| appeltje: | Vrijdag, maart 10, 2006 16:14 |
| mooi! liefs appeltje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lovely**Tears | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||