Verlangen
Verlangen
Verlangen
Een zoet verlangen
Naar die liefde
Die mij nooit griefde
Een fijne zomerbries
Die door jouw haren blies
Daarna die fijne tedere zoen
Die ik wel duizend keer over wilde doen
De passie die we in ons bloed voelden stromen
Dacht dat daar geen einde aan kon komen
Wij voelden ons vanaf de eerste dag al één
Dat was z’on fijn gevoel, het klikte meteen
De hartstocht,de passie, de klik, de chemie
En waarom het voorbijging
Weet ik nog steeds niet
Maar wat altijd is gebleven
Al is het maar, om weer even te kunnen zweven
Verlangen
Een zoet verlangen
Naar die liefde…
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: kronkel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||