De Aegidusstraat
...
Het zijn de kleine dingen
ceedee’s in lente gedraaid
hoor de artiest toch eens zingen
de geur van bradend vlees
Het was de bank, nee
het was de woonkamer
(zo goor als de weecee)
die ons samenbracht
Het was de tijd, ons laatste jong
het waren de klinkende glazen
op een onverzorgd balkon
het waren onze laatste dagen
Nu zijn wij oud, of althans
ouder, dan dat wij toen nog waren
kleine dingen brengen mij bijkans
weer even terug..
naar hoe wij toen nog waren
F.
Reacties op dit gedicht
| prinses op de erwt: | Maandag, maart 13, 2006 11:30 |
| tja dat was een mooi huis!! Voor mij blijf je jong(er) hoor :-) | |
| hebus: | Zaterdag, maart 11, 2006 10:29 |
| je vroeger woonst, beste f.? troon jezelf nog eens naar daar. ik ga met je mee. | |
| flowers: | Zaterdag, maart 11, 2006 09:42 |
| Annemieke van der Ven: | Zaterdag, maart 11, 2006 09:38 |
| Toen was geluk.... Liefs Annemieke |
|
| sunset: | Zaterdag, maart 11, 2006 08:56 |
| Ik proef jouw verlangende hunkerende mijmering. Mooi (en ik blijf je graag lezen). Liefs en vriendschappelijke knuf, sunset |
|
| L.Bert: | Zaterdag, maart 11, 2006 08:55 |
| Heerlijke heimwee, heerlijk beschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||