Ondanks alles…

Soms begrijp ik het zelf niet meer

Mijn gevoelens voor jouw

Die gaan heen en weer

Komt door jouw ziekte, jij bent schizofreen

Dat beleven wij samen, maar meestal alleen

Dat staat meestal tussen ons in

En dan lijkt het, of heeft het leven geen enkele zin

Wat houd onze liefde nog in?

Door jouw paranoia, vertrouw jij me niet

Denk dan wel, ach ze is ziek

Maar toch doet het elke keer verdriet

Verdriet, angst en pijn

Dat is jouw wereld

Hoe eenzaam moet dat zijn

Maar kan jouw in jouw wereld niet bereiken

Heb het vaak geprobeerd, je mijn hand toe te reiken

Maar die werd telkens weer afgeslagen

Daarom voel ik mij door die schizofrenie verslagen

Kan de strijd niet winnen, weet niet meer waar te beginnen

Maar kan jouw niet in de steek laten, of jouw verlaten

Want dat zou een te groot gat, in mijn hart achterlaten

En al voel ik vaak van jouw , alleen vaak de kou

Denk dat ondanks alles, ik toch van jouw hou

Omdat ik weet, dat diep binnen in jouw hart

Jij nog steeds liefde hebt, ook al klopt het zo verward

Allen jij kunt er geen uiting aan geven

Omdat het geblokkeerd word, door die schizofrenie in ons leven

Ik leef voor af en toe een helder moment

Dan zie ik weer even, hoe ik je vroeger heb gekend

Die liefdevolle warme vrouw

Waar ik ondanks alles, toch van hou…