mijn negatieve ik
ik kan niet denken
zonder
door jou te worden onderbroken
zonder
te worden overschreeuwd
door wat jij vind
Ik kan niets doen
zonder
door jou te worden uitgescholden
zonder
te denken dat ik
het fout doe in jou ogen
Ik kan niet lopen
zonder
door jou te worden achtervolgd
Je zit me op mijn hielen
en laat me niet alleen
Jij zit in mijn gedachten
bent een deel van mij
Ik ben jou en jij bent mij
samen zijn wij één
maar ik veracht je
en wou dat je niet bestond..
Reacties op dit gedicht
| goomy: | Zaterdag, maart 11, 2006 17:36 |
| meisje toch... zo herkenbaar!! probeer er tegen te blijven vechten, geef niet op meid! ... ik hou van jou... | |
| *Nothing_ 3.: | Zaterdag, maart 11, 2006 16:29 |
| een heel erg mooi gedicht! | |
| fran92: | Zaterdag, maart 11, 2006 16:27 |
| weer een prachtig gedicht! herken het ook! veel liefs fran92 |
|
| Aquarel: | Zaterdag, maart 11, 2006 16:25 |
| Misschien zit iedereen zichzelf ook wel eens dwars met zijn negatieve ik | |
| Aquarel: | Zaterdag, maart 11, 2006 16:19 |
| Beklemmend gevoel, ik heb dat ook mee gemaakt. Goed neergezet. Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cest-moi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||