cocaine witte sloper
cocaine witte sloper
het regent
de sterren zijn niet te bereiken
te veel verdriet
te zwaar om te zweven
adem in
adem uit
het is over nu
je bent koud
alleen
hij was je held
hij was je vriend
in alles
dacht jij
je voelde liefde
hij niet meer
haat
frustratie
agressie
snoof het allemaal door zijn neus
witte sloper
in je dromen
ben je vrij
van de pijn in je hart
pluk je sterren
als je wakker word
is het leven
zwaar en hard
adem in
adem uit
Reacties op dit gedicht
| remie: | Dinsdag, maart 14, 2006 08:21 |
| ik heb slechts één verslaving, mijn fototoestel...adem in en uit..boslucht..uiterwaarden wandeling...heerlijk...megapixels...betere drugs is er niet ...liefs Remie | |
| Bengelmans: | Dinsdag, maart 14, 2006 06:29 |
| mooi verwoordend gebracht groet bengelmans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: hero | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||