Respect blijft
Langer dan vijftig jaar in het klooster
En dan is er nu het eind
Een tijdje ziek, maar nooit zo erg
Nu komt u nooit meer overeind
Ik heb u nooit echt goed gekend
Maar toch, u bent familie
Altijd heb ik respect gehad voor u
Uw keuze voor het klooster
Uw menslievendheid
Het respect zal ik behouden
Ook nu u daar bent
Bij degeen die u zo lang heeft gediend
Het verdriet leeft weer in de familie
We zullen u missen
Het geluk dat u ons bracht
We moeten nu zonder u verder
Maar het respect zal blijven
U blijft familie
Reacties op dit gedicht
