Zij
Een storm van woorden in de verte
En iedereen weet ‘ze komt er weer aan’
Wanhopig trekt ze alle aandacht
Iedereen lijkt met zijn leven door te gaan
Dus blijft ze maar praten, beledigen, zeuren
Zelfs gillen of janken, als het dan moet
Ze ziet niet in dat haar geklets en geoordeel
De sfeer in de groep helemaal geen goed doet
Ik wou dat ze eens stil was
Zonder aandacht te trekken
Dat ze eens zou luisteren als iemand iets vertelt
Ik wou dat ze normaal deed
Zonder te overdrijven
Dat ze voor één keer geen oordelen velt
En iedereen weet ‘ze komt er weer aan’
Wanhopig trekt ze alle aandacht
Iedereen lijkt met zijn leven door te gaan
Dus blijft ze maar praten, beledigen, zeuren
Zelfs gillen of janken, als het dan moet
Ze ziet niet in dat haar geklets en geoordeel
De sfeer in de groep helemaal geen goed doet
Ik wou dat ze eens stil was
Zonder aandacht te trekken
Dat ze eens zou luisteren als iemand iets vertelt
Ik wou dat ze normaal deed
Zonder te overdrijven
Dat ze voor één keer geen oordelen velt
Reacties op dit gedicht
| misty matters: | Dinsdag, maart 28, 2006 18:20 |
| precies oordelen over een ander de splinter bij een ander kunnen zien maar de balk bij zichzelf daar lopen ze met een grote boog omheen Mooi gedaan |
|
| lolo: | Maandag, maart 20, 2006 09:46 |
| wauw <3 |
|
| Teun euh Beun: | Woensdag, maart 15, 2006 20:36 |
| hatelijk, zo''n persoon. mooi neergepend teun |
|
Over dit gedicht
| Auteur: __xMegan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 15 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||