Het oudje
Zit stil
op de oorverdovende bank
verwarm je aan haar lawaai
laat je benen rusten op het gefluit
de wind haar kieren inblaast
oud versleten schreeuwen
de felle kleuren vermoeidheid uit
mijn ogen doen pijn bij
de luide afschilfering
van het eens zo mooi
geschilderde oudje
zit rustig
ze kan er niet goed tegen
op de oorverdovende bank
verwarm je aan haar lawaai
laat je benen rusten op het gefluit
de wind haar kieren inblaast
oud versleten schreeuwen
de felle kleuren vermoeidheid uit
mijn ogen doen pijn bij
de luide afschilfering
van het eens zo mooi
geschilderde oudje
zit rustig
ze kan er niet goed tegen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Sopor | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||