(GS) Hemelkloppen
Hemelkloppen
Het was altijd ons twee, wij tegen de wereld
ik misschien wat zwakker, jij eeuwig sterk
ik traande, jij zweette en wij bloedden tezamen
een perfect balans tussen twee verdwaalden
Door jou vond ik mijn weg, jij leidde me daar
klopte ik op hemelpoorten waar zonden begaven
maar altijd blijven graven in mijn ooghoeken
heeft tot verlies van beide kanten geleid
Jij beschermde, je schermde me af
weg van de kwade buitenwereld
zonder zelf jouw rug te dekken
- je riep nog ‘ik vang je, ik vang je’
terwijl jij het was die viel
R.
Het was altijd ons twee, wij tegen de wereld
ik misschien wat zwakker, jij eeuwig sterk
ik traande, jij zweette en wij bloedden tezamen
een perfect balans tussen twee verdwaalden
Door jou vond ik mijn weg, jij leidde me daar
klopte ik op hemelpoorten waar zonden begaven
maar altijd blijven graven in mijn ooghoeken
heeft tot verlies van beide kanten geleid
Jij beschermde, je schermde me af
weg van de kwade buitenwereld
zonder zelf jouw rug te dekken
- je riep nog ‘ik vang je, ik vang je’
terwijl jij het was die viel
R.
Reacties op dit gedicht
| pluisje: | Donderdag, maart 16, 2006 21:33 |
| hmmm hmmm | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, maart 16, 2006 20:10 |
| mooi groetjes Dirk |
|
| Kim rc: | Donderdag, maart 16, 2006 20:09 |
| echt mooi! .. wel zielig :( xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||