Weeromstuit
De vogels zingen
al van nieuwe lente
maar de wind blaast
eerste zonnevuren uit.
Bitse buien sneeuwen
haastig terug in tijd.
De bomen stijven
takken in ijzige kou.
Katten rollen zich op,
de mensen griepen uit.
Maart is kil en kaal,
de oude winter snijdt.
Maar dan rolt april
de zon over de evenaar
zwaait de westenwind
weidse warmte toe
ontkiemt de aarde
duizendvoudig leven
vlechten boomtakken
een groen bladerdek
slaan katten klauwen uit
en bejagen ze vlinders
bemin ik je buiten
van de weeromstuit.
al van nieuwe lente
maar de wind blaast
eerste zonnevuren uit.
Bitse buien sneeuwen
haastig terug in tijd.
De bomen stijven
takken in ijzige kou.
Katten rollen zich op,
de mensen griepen uit.
Maart is kil en kaal,
de oude winter snijdt.
Maar dan rolt april
de zon over de evenaar
zwaait de westenwind
weidse warmte toe
ontkiemt de aarde
duizendvoudig leven
vlechten boomtakken
een groen bladerdek
slaan katten klauwen uit
en bejagen ze vlinders
bemin ik je buiten
van de weeromstuit.
Reacties op dit gedicht
| Anton van Amerongen: | Donderdag, maart 16, 2006 22:33 |
| Dank je wel Mathilde voor ''beeldschoon'', dat doet me heel goed... Liefs, Anton |
|
| Mathilde: | Donderdag, maart 16, 2006 22:23 |
| dit... is beeldschoon! heerlijke poëzie, graag gelezen. liefs, mathilde |
|
| Anton van Amerongen: | Donderdag, maart 16, 2006 21:00 |
| Dank je wel Dirk voor het lezen en je reactie. Groeten, Anton |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, maart 16, 2006 20:58 |
| heel mooi groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||