El-za, hoe mysterieus,
El-za, hoe majestueus
El-za, hoe genereus.
El-za , mijn moeders naam,
Véél te vroeg gegaan.
Elizabeth stond er geschreven,
Niet voor niets die naam gekregen.
Kristalhelder hoor ik nog je woorden,
Spijtig dat ik ze toen niet hoorde.
Ik had niet de tijd je te doorgronden,
Weg, toen je zonen zichzelf pas vonden.
Ieder jaar zo rond november dan,
Kijk ik naar je foto, naast je man,
En vraag ik in mijn diepste wezen,
Of je daar ook Curt Mahlers kunt lezen?
Je wist dat ik nog zovéél vragen had.
Die een jongen, graag geweten had.
Maar misschien weten we ze later wel,
Of ook niet, dan is het niet meer van tel.
Elza, ik hou mijn hoofd lichtjes gebogen
Dankbaar dat ik jou heb kennen mogen.
Zoals ik reeds eerder heb geschreven,
Mag ik delen van jou, in mijn vrouw herbeleven.