ik ken je niet goed, maar goed genoeg om van je te houden.
wou dat wij voor eeuwig samen leven zouden!
maar jij ziet mijn liefde voor jou niet.
ik wou dat je het zag, dat je het ziet.
dat je hetzelfde voelt voor mij.
dat je niets anders wil dan zijn bij mij.
maar ik ga kapot door die liefde die me uitput.
ik voel me rot, en ben helemaal uitgeput.
maar ook al ben ik nog zo moe.
ik denk aan jou, dat is wat ik doe.
ik zou niet zonder jou kunnen leven.
ook al ken ik jou nog maar zo kort van mijn lange leven.
jij bent nog maar zo kort in mijn gedachten.
wou dat ik kon zien hoe jij lief naar mij lachtte.
ik ken je niet echt.
maar weet dat je de woorden meent die je zegt.
maar soms denk ik heel even.
dat jij niets voor mij voelt, dat laat me gewoon heel erg beven.
ik zou wel willen schreeuwen.
zou willen brullen als aanvallende leeuwen.
maar wat heeft het voor zin.
als ik jouw hartje niet raak, niet daar binnen in.
ik wil tegen jou zoveel zeggen.
maar heb bijna geen woorden om me liefde voor jou uit te leggen.
toch zet ik de stap om het te zeggen dat ik gek ben van jou.
en dat ik zo abnormaal veel van jou hou.
maar doordat je me soms negeert beland ik in een goot van verdriet
en dat is nou wat jij niet ziet!