een stenen muur
ik kijk voor me uit
en zie een bakstenen muur
ik tel de stenen
bakstenen gemaakt
van eeuwig verdriet
aan elkaar geplakt door
de pijn die je niet ziet.
versierd door tranen
en kreten die ik heb geslaakt
geschilderd door het geluid
wanneer mijn hart kraakt.
ik staar
en elke keer
zie ik een
baksteentje meer.
ontelbare stenen
stuk voor stuk zelf gemaakt
door alle verdriet en pijn
die mij heeft geraakt.
een glasheldere siegel
die muur dat ben ik !
Sofie - 13 jaar
en zie een bakstenen muur
ik tel de stenen
bakstenen gemaakt
van eeuwig verdriet
aan elkaar geplakt door
de pijn die je niet ziet.
versierd door tranen
en kreten die ik heb geslaakt
geschilderd door het geluid
wanneer mijn hart kraakt.
ik staar
en elke keer
zie ik een
baksteentje meer.
ontelbare stenen
stuk voor stuk zelf gemaakt
door alle verdriet en pijn
die mij heeft geraakt.
een glasheldere siegel
die muur dat ben ik !
Sofie - 13 jaar
Reacties op dit gedicht
| ijssel: | Zondag, maart 19, 2006 21:56 |
| dit is weer zoon echte sofie een onwijs mooi gedicht ik berijp echt wel wat je bedoet maar!! mijn probleemen komen door mijn ijgen fouten |
|
| Wendy van Os: | Zondag, maart 19, 2006 20:19 |
| vet mooi meiss,begrijp precies wat je bedoelt,,maar je niet iedereen buiten sluiten ,,zorg er voor dat er steeds een baksteentje weg gaat | |
Over dit gedicht
| Auteur: fiie | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||