Stromende regen
Stromende regen
Heerlijk wat een zegen
Ga naar buiten
In die stromende regen
Heerlijk, kan ongestoord mijn
Gevoelens uiten
Niemand die mijn verdriet dan ziet
Het regent dat het giet
Kan onbeschaamd mijn tranen laten lopen
Met mijn hoofd in de lucht
Huilend, langzaam sterven
Toch voel ik mij dan opgelucht
Terwijl mijn zoute tranen zich mengen met de regen
Voelt het toch als een kleine zegen
Stromende regen
Stromende zegen
Over mij en mijn lichaam
Langzaam voel ik het verdriet
Een beetje gaan
Door de tranen en de regen heen
Was het net of jij verscheen
In mijn hoop en mijn gedachten
Maar zie mijzelf tijdloos in die regen staan
Hoelang zal dit nog verder gaan
Dit verdriet is alleen niet te dragen
Blijf daarom altijd vragen
Om stromende regen
Die brengt stromende zegen…
| vlokje: | Zondag, maart 19, 2006 19:47 |
| Jaaahh...weer mooi geschreven hoor!!! liefs sylvia |
|
| Syl: | Zondag, maart 19, 2006 19:33 |
| Je bent nooit alleen lief ,al voelt dat soms wel zo,erg mooi dit...en bedankt voor de reactie op mijn gedicht :-) xxx Syl | |
| lachebekje1988: | Zondag, maart 19, 2006 19:18 |
| Heel erg mooi geschreven ik lees altijd graag die gedichten van jou! |
|
| Auteur: kronkel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 19 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||