Mijn angst
Ik wil geen nieuwe dingen.
Want ik ben bang.
Ik wil niet over mijn gevoel praten.
Want ik ben bang.
Ik wil niet beter worden.
Want ik ben bang.
Ik wil mij helemaal niet laten zien zoals ik ben.
Want ik ben bang.
Ik wil die hoge berg niet beklimmen.
Want ik ben bang.
Want als ik boven op die berg sta zal ik weer naar beneden vallen.
En als ik eenmaal boven ben kan het me ook behoorlijk tegenvallen
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Dinsdag, maart 11, 2008 02:30 |
| Heel mooi beschreven. Jij durft over je angst schrijven, knap! Overwin je angst stilletjes aan, je hoeft niet in één keer de berg van je leven te beklimmen. Doe het rustig aan. Er ligt nog zoveel moois voor jou... ;) :) Kusje | |
| Reiger: | Maandag, maart 20, 2006 17:57 |
| Door te vallen, leren we ook weer op te staan.... Mooi gedicht.... |
|
| ILse Bruintjes: | Maandag, maart 20, 2006 17:13 |
| bang zijn Ben ik ook Er niet over praten omdat wij bang zijn Meid het kan moeilijk zijn om over dingen te praten Maar lucht je hart eens Het zal je goed doen. Heel mooi en ontroerend gedicht! Kuzz.... Mij:-] |
|
| Dichterverzer: | Maandag, maart 20, 2006 17:08 |
| Mooi Sharon, absoluut mooi.. Die berg moet je ook schrik inboezemen..Wees maar niet bang |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sh.rOnn | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||