zwijgen
ik zwijg, zeg geen woorden meer
ben verbijsterd, me hart is bevroren
ik laat de tranen glijden
wetend dat alles hier voorbij is
ik kan en wil niks meer zeggen
ben versteend, vervult met emoties
ik pak het mes weer opnieuw
laat hem over me armen strijken
ik voel de pijn, maar blijf zwijgen
me tanden drukken op elkaar
ik snij door, laat het bloed stromen
wil gewoon dat me leven stopt
ik zwijg, huil geluidloos me tranen
geen schreeuw van pijn ontsnapt me
ik gil, geluidloos alles eruit
zet het mes nog dieper in me huid
ik wil nooit meer praten, nooit meer
het leven langs me heen laten gaan
ik wil leven zonder pijn en verdriet
eindelijk gelukkig wezen...
ik moet doorgaan, al is het zwijgend
niet doorsnijden, ermee stoppen
ik kan door leven, hoop ik echt
me leven lang gelukkig zijn..
*fictie, maar de laatste alinea reality*
Reacties op dit gedicht
| *sad*joyce*: | Woensdag, maart 22, 2006 19:02 |
| ik wens het beste voor je wil je helpen hea lieverd ik kan ni zonder je houvanje |
|
| QueenBee: | Maandag, maart 20, 2006 20:46 |
| gelukkig is het fictie want ik kan niet zonder jouw! Liefs, hvj [L] |
|
| dark angel: | Maandag, maart 20, 2006 18:42 |
| je kan het, ik ben er voor jou veel liefs dark angel |
|
| J-o-Y-c-E: | Maandag, maart 20, 2006 18:33 |
| Lieverd..kan niet zonder je.. Hou van je..! Liefs Joyce |
|
| *__flower__!*: | Maandag, maart 20, 2006 18:30 |
| mooi. gelukkig fictie kan niet zonder deze meid. liefs x hvj |
|
Over dit gedicht
| Auteur: TB | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||