Ik voel me de laatste tijd zo rot,zo slecht
en daarover weet niemand wat gezegd.
Ik weet ook niet echt waarom,
ik voel me gewoon zo,misschien stom.
***
Ik probeer weg te vluchten...in de muziek
maar zelfs dat maakt me ziek
En waarom maakt het me zo depressief?
Omdat het me doet nadenken over "wat heb ik lief?".
Op momenten als deze,heb ik er geen idee van.
Zeg me hoe erger het dan nog kan.
***
Niemand kan me nog wat schelen...
ik wil geen wonden meer om later te helen.
Soms betekent één iemand gewoon ALLES voor mij,
dat is voor mij dan weer véél te dichtbij.
Die duw ik dan weg,zo ver het mogelijk is.
Maar na een tijd is er weer het gemis.
***
Het kan me ook niet meer schelen wie me graag ziet
Want de meesten van hen,die menen het toch niet.
Ik heb het gevoel geen vrienden te hebben,toch geen echte,
iemand waaraan ik me kan en mag hechten,
iemand die,als het erop aan komt,voor me zal vechten.
Iemand die me,wanneer ik het nodig heb,een knuffel geeft,
iemand die écht,vanuit het diepste van zn hart,om me geeft.
Ik had zulke vrienden,maar ben ze kwijt
door mn eigen dwaze,stomme domheid.
***
Voor deze moeilijke strijd met mezelf en de wereld sta ik alleen
Met niemand,maar dan ook niet één,om me heen.
Maar zo moet en zal ik de wereld ontdekken
en bouw ik om me heen muren en hekken.
Toch voel ik mij als nooit tevoren
eenzaam,alleen en verloren.
***
Voel jij je zoals ik?Eenzaam en verstrooid?
Alsof je hele wereld overhoop wordt gegooid?
Dat je niet weet wat je nu moet voelen,doen of zeggen?
Kom dan mee met mij,de weg naar jezelf afleggen.
Met twee zijn we sterker en niet meer alleen
Met twee kunnen we hier vast wel door heen!

**************************