Ik voel nog steeds de pijn van een paar jaar terug,
ook al is het nu achter de rug.
Ben nog zo jong en moet doorgaan met mijn leven,
en naar een toekomst toe streven.
Maar af en toe krijg ik toch nog die knauw,
van die mensen die me toen dreven....
in het nouw.
Ze blijven gemeen en hatelijk.
Maar ik weet dat ik het niet was die een fout heeft begaan,
maar toch zien ze die ander wel maar mij niet staan.
MAar ik heb hun niet nodig om gelukkig te zijn,
ik hoop dat ikmezelf binnekort bevrijd..
van al die pijn.
Me rugzak word al een stuk ligter,
en mijn toekomst al een stuk gerichter.
Binnekort 19 jaartjes jong
me jeugd zal echt niet eindigen.... zoals het begon!!