Het schaduwenland
Zacht als zijde
voelt het leven
blij en licht
lijkt wel te zweven
Maar tegelijkertijd
zo hard als steen
verdriet zo zwaar
slepend er doorheen
Laat maar los
alles zal weer vergaan
Het schaduwenland
van de zon en de maan
Waar niets zwart/wit is
aan ons menselijk bestaan
voelt het leven
blij en licht
lijkt wel te zweven
Maar tegelijkertijd
zo hard als steen
verdriet zo zwaar
slepend er doorheen
Laat maar los
alles zal weer vergaan
Het schaduwenland
van de zon en de maan
Waar niets zwart/wit is
aan ons menselijk bestaan
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: TransSilvania | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 21 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||