duister
in het duister van de nacht,
geeft de eenzaamheid me kracht.
kracht om verder te gaan met den dag,
met een traan of een lach.
het duister van de nacht,
geeft me weer een doel,
met of zonder gevoel.
in het duister van de nacht,
begin ik weer te leven,
al was het maar voor even.
in het duister van de nacht.
geeft de eenzaamheid me kracht.
kracht om verder te gaan met den dag,
met een traan of een lach.
het duister van de nacht,
geeft me weer een doel,
met of zonder gevoel.
in het duister van de nacht,
begin ik weer te leven,
al was het maar voor even.
in het duister van de nacht.
Reacties op dit gedicht
| Beverke: | Dinsdag, augustus 27, 2002 22:32 |
| In het duister van jou nachten rijpen de gedichten die je s' morgens kan neerpennen, en die de pijn in je wonden stilaan zal verzachten, groetjes jenne |
|
| Hans Winter: | Zondag, november 18, 2001 00:31 |
| Dat geldt voor veels schrijvers, denk ik, ze zoeken een verhaal om dag mee aan te kunnen gaan. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2001 | ||
| Thema's: | ||