Voorbij 2
Ik mis je stem
Je lieve woorden
Die klonken soms
Als gitaar akkoorden
Ik mis je lach
Met je ogen lonken
Je speelse blik
Geraakt door
liefdes vonken
ik mis de genegenheid
de aai door de haren
waarom moest
alles zo bedaren
alles zo koud en grijs
wat eens was
ons paradijs
is verleden
al jaren
Reacties op dit gedicht
| marian: | Woensdag, juli 11, 2007 18:44 |
| je paradijs verdwenen. gedachten van toen wis je niet zomaar. nu zijn het je dromen die je leven beheersen.... ik zal voor je duimen dat je dromen toch eens uitkomen.. kussie |
|
| marian: | Zondag, november 18, 2001 15:45 |
| hee!!!!!!!!!! een machtig mooi gedicht paul.. ja ik ben er weer,en niet van de aardbodem verdwenen.. kussies. marian |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 november 2001 | ||
| Thema's: | ||