rotzooi
triestig zit ik achter 't raam,
stil,bedrukt,eenzaam.
het is een rotzooi vanbinnen,
ik prevel onsamenhangende zinnen.
ik moet die rotzooi weghalen,
maar moet dan zeer diep dalen.
op zoek naar de uitgang,
maar ik ben zo bang.
stil,bedrukt,eenzaam.
het is een rotzooi vanbinnen,
ik prevel onsamenhangende zinnen.
ik moet die rotzooi weghalen,
maar moet dan zeer diep dalen.
op zoek naar de uitgang,
maar ik ben zo bang.
Reacties op dit gedicht
| jordaens: | Donderdag, oktober 16, 2003 18:28 |
| Heel Mooi ! |
|
| Beverke: | Dinsdag, augustus 27, 2002 22:37 |
| Geef mij een hand ik help je eruit, kusjes jenne |
|
| Steven Vermeulen: | Maandag, november 19, 2001 09:49 |
| ben je nog altijd bang, als wij je een lichtje geven? |
|
| Hans Winter: | Maandag, november 19, 2001 00:42 |
| Dit gedicht is het spiegelbeeld van je vorige, Mijn huisje, daar wil je naar binnen vanwege de dreiging buiten, en hier juist naar buiten vanwege de onoverzichtelijkheid binnen. Misschien is de uitgang niet in de kelder. Misschien is er wel een ingang te zien. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: linda vangheluwe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2001 | ||
| Thema's: | ||