Zintuigen van het leven...
En bij het
horen van de maan
luister ik
naar sterren opdat
deze
de muziek des levens
vertolken
en zelfs dovemansoren
laat voelen ,
wat het is
om te proeven
het zoet...
Welke door deze
nuchtere nacht
wordt verlicht
middels
geroken geuren spelende
illusie van
de dag tevoor ,
genietend de zintuigen
prikkelend
en beloofd
de dag geboren
in vervolg op
deze magische nacht ,
intens te beleven...
Reacties op dit gedicht
| powderfinger: | Donderdag, maart 23, 2006 22:13 |
| zintuiglijk weergegeven de trillende hitte van luchten zo meesterlijk geleefd maar ook weer verloren. luchten zo |
|
| Don Gallo: | Woensdag, maart 22, 2006 17:27 |
| ja, deze mag er ook zeker weer zijn, mooi hoor liefs x |
|
| appeltje: | Woensdag, maart 22, 2006 15:21 |
| mooi neer gezet:D liefs appeltje |
|
| Gert: | Woensdag, maart 22, 2006 14:41 |
| Mooi geschreven. Liefs, Gert |
|
| karo15: | Woensdag, maart 22, 2006 14:39 |
| echt heel mooi verwoord!!! groetjes karo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MizzTeaQ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||