Een hart vol kou.

 Mijn gevoelens, ik druk ze steeds maar weg.
 toch steeds tegen dovemans oren gezegt, 
 De ruzies, woorden,ik ben ze meer dan zat.
 dacht je, dat ik alles zomaar vergat?
 Het is gaan nestelen in mijn hoofd,
 vandaar dat ik niet meer in onze liefde gelooft.
 Na jaren,en aan het eind van mijn latijn,
 besef ik dat ik beter zonder jou kan zijn.
 Al die tijd,was ik voor jou zo vreselijk bang,
 nu besef ik dat ik alleen nog maar naar rust verlang.
 Vraag me af,wat ik zal missen als je niet bij me zou zijn,
 eigenlijk niets,niet de angst en niet de pijn.
 Langzaam nam je alle liefde bij me weg,
 door je gedrag,en alles wat je heb gezegt.
 Nu is het zover,koud en gevoeloos ben ik nog voor jou,
 blijf liever alleen met mijn hart vol kou.

       truus 21-03-2006