Duizend sterren
De werkelijkheid
is opgeschort
in naakte schijn
van je benen.
Je lust ontsluiert
de aarde.
Je vuur ontvreemdt
de zon.
Mijn beheersing
valt uiteen
in je duizend sterren
twinkelende ogen.
is opgeschort
in naakte schijn
van je benen.
Je lust ontsluiert
de aarde.
Je vuur ontvreemdt
de zon.
Mijn beheersing
valt uiteen
in je duizend sterren
twinkelende ogen.
Reacties op dit gedicht
| Anton van Amerongen: | Woensdag, maart 22, 2006 22:25 |
| Hoi Dirk, Weerom dank voor je kort maar krachtig commentaar. Groeten, Anton |
|
| Anton van Amerongen: | Woensdag, maart 22, 2006 22:25 |
| Hoi appeltje, Fijn dat je mijn gedicht las en zo''n opmerking plaatste. Liefs, Anton |
|
| Anton van Amerongen: | Woensdag, maart 22, 2006 22:24 |
| Hoi Suzanne, Dank je wel voor je aanmoediging (laat je gaan). Liefs, Anton |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, maart 22, 2006 21:31 |
| heel mooi | |
| Suzanne.: | Woensdag, maart 22, 2006 21:14 |
En laat je gaan. Mooi geschreven Liefs. |
|
| appeltje: | Woensdag, maart 22, 2006 21:14 |
| prachtig mooi geschreven!!!!! liefs appeltje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||