Expressie 062320
Als de zachte wind
de bomen dansen doet.
Het zonnelicht doorheen het loof.
Dan weet ik wat ik zeggen moet.
Oh ja, ik geloof.
Als mijn kinderen
hun kinderen kussen,
als ze bij een spel gevallen zijn.
Daardoor weet ik nu intussen,
O Heer U is mijn.
Als ergens muziek
de zeden soms verzacht,
en een glimlacht tovert.
Dan weet ik dat die pracht
mijn hart verovert.
Als mijn vinger
zacht de jouwe raakt
en ik jou asem adem.
Dan weet ik
dat de mens en naakt
door Jou is, amen.
de bomen dansen doet.
Het zonnelicht doorheen het loof.
Dan weet ik wat ik zeggen moet.
Oh ja, ik geloof.
Als mijn kinderen
hun kinderen kussen,
als ze bij een spel gevallen zijn.
Daardoor weet ik nu intussen,
O Heer U is mijn.
Als ergens muziek
de zeden soms verzacht,
en een glimlacht tovert.
Dan weet ik dat die pracht
mijn hart verovert.
Als mijn vinger
zacht de jouwe raakt
en ik jou asem adem.
Dan weet ik
dat de mens en naakt
door Jou is, amen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jure | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||