Het land in
Ik kom hier zeker niet vandaan
maar in mij: molens en dijken
Die herinneren mij er aan
dat er een gevoel is ontstaan
wat op iets West-Fries gaat lijken
Ik kom hier zeker niet vaak genoeg
om te weten wie is overleden,
hoe Piet zich op de kermis gedroeg
of wat de boeren eigenlijk deden
aan stankoverlast (wat nergens op sloeg)
Soms fiets ik over een dijk
en meet ik mijn krachten met de wind
Door Waarland, langs Andijk,
Medemblik en Obdam
Tenminste als mijn hoofd het goed vindt
Terug in huis ben ik blij te zijn vergeten
hoe ik ben wezen rijden
en hoe de plaatsen waar ik ben geweest heten
Dan kan ik zorgeloos volgende week
weer met de wind mee glijden
Lekker onwetend verdwalen, als leek
maar in mij: molens en dijken
Die herinneren mij er aan
dat er een gevoel is ontstaan
wat op iets West-Fries gaat lijken
Ik kom hier zeker niet vaak genoeg
om te weten wie is overleden,
hoe Piet zich op de kermis gedroeg
of wat de boeren eigenlijk deden
aan stankoverlast (wat nergens op sloeg)
Soms fiets ik over een dijk
en meet ik mijn krachten met de wind
Door Waarland, langs Andijk,
Medemblik en Obdam
Tenminste als mijn hoofd het goed vindt
Terug in huis ben ik blij te zijn vergeten
hoe ik ben wezen rijden
en hoe de plaatsen waar ik ben geweest heten
Dan kan ik zorgeloos volgende week
weer met de wind mee glijden
Lekker onwetend verdwalen, als leek
Reacties op dit gedicht
| elnini: | Vrijdag, april 07, 2006 19:16 |
| :) ja, weer erg leuk! lekker verdwalen met een vertrouwd gevoel! eline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sander Kunst | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 23 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||