Staan op eigen kracht
Het is niet mijn,
niet mijn eigen kracht,
die mij zover,
in het leven bracht.
Ik spreid mijn vleugels,
over het zorgeloze licht.
Ik duik in de lucht,
met mijn ogen dicht.
Maar het weer keerde,
in een winterse bui,
problemen vonden mijn omgeving,
en raakte,
een geweldige kracht ontbeerde.
Maar ik wil staan,
blijven staan,
op eigen pootjes.
Op eigen kracht.
Ik wil leven,
zonder dat iemand,
mij weer hoop moet geven.
Ik wil jouw leven,
niet verder verpesten,
ik wil je niet weer,
veel te hard kwetsen.
Ik zal wel staan,
op eigen kracht,
maar die instelling,
maakt mijn leven niet zacht.