verward
Ik zit ik denk en ik ween
Zo bang van iedereen om me heen
Ja ooit was ik gelukkig en blij
Maar die periode is nu voorbij
Al zoveel weken van verdriet
En nee, het stopt maar niet
Als ik mensen gelukkig zie
Een gevoel van jaloezie
Waarom toch zoveel verdriet en pijn?
Waarom mag ik niet gelukkig zijn?
Komt het door die fout die ik maakte
Dat ik mijn geluk kwijtraakte
Ik doe en voel me nu al weken raar
Maar als ik zeg het spijt me is dat waar!
Ik zit ik denk ik ween en het is stil
Er is nog één ding dat ik weten wil
Zijn die gevoelens maar voor even?
Of duren ze nog m’n hele leven?
Zo bang van iedereen om me heen
Ja ooit was ik gelukkig en blij
Maar die periode is nu voorbij
Al zoveel weken van verdriet
En nee, het stopt maar niet
Als ik mensen gelukkig zie
Een gevoel van jaloezie
Waarom toch zoveel verdriet en pijn?
Waarom mag ik niet gelukkig zijn?
Komt het door die fout die ik maakte
Dat ik mijn geluk kwijtraakte
Ik doe en voel me nu al weken raar
Maar als ik zeg het spijt me is dat waar!
Ik zit ik denk ik ween en het is stil
Er is nog één ding dat ik weten wil
Zijn die gevoelens maar voor even?
Of duren ze nog m’n hele leven?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: *evitje* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||