regen van woorden
Gisteren zat ik voor het raam.
Droevig naar de regen te kijken.
Met een lach, maar ook een traan.
Kon ik je maar bereiken.
een traan omdat ik van je hield.
Die lach omdat ik wist,
dat elke druppel een woord was.
Een woord voor mij,
waarin je me duidelijk maakte dat je me mist.
Droevig naar de regen te kijken.
Met een lach, maar ook een traan.
Kon ik je maar bereiken.
een traan omdat ik van je hield.
Die lach omdat ik wist,
dat elke druppel een woord was.
Een woord voor mij,
waarin je me duidelijk maakte dat je me mist.
Reacties op dit gedicht
| *alice*: | Donderdag, december 28, 2006 19:05 |
| Telkens wanneer ik ''m lees lijkt ''ie mooier te worden.... | |
| Sammy: | Dinsdag, november 20, 2001 11:04 |
| 's Avonds door het raam naar de regen kijken terwijl je iemand mist... Ja, I know the feeling. Mooi geschreven. Groetjes. |
|
| Sheena: | Maandag, november 19, 2001 11:18 |
| Simpel en kort, maken dit gedicht mooi, met genoegen gelezen .. Sheena |
|
| catharina: | Maandag, november 19, 2001 08:09 |
| het zachtjes tikken van gemis...waar afstand even kleiner wordt en harten dichtbij zijn... zucht wie kent dit niet? cathje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tunemaster | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 november 2001 | ||
| Thema's: | ||