Alles komt dichterbij…de werkelijkheid…eeuwige eenzaamheid,
Voor mij geen ware,voor mij alleen nog het onverklaarbare….
Het gevoel dat ik het mis…weet ik nog wel wat liefde is?
Snap ik nog wel het gevoel,dat ik ooit es iets voor een ander voel..?
Wordt moe van het medeleven,ik wil weer iets voelen in me leven,
Ik mis die ene kus…die ene kick,het gevoel dat ik stik….
Die mooie spanning….
die steeds stijgt,het gevoel dat iemand in me nek hijgt..
maar ik kan het niet meer voelen,die gedachte die hun bedoelen…
die wereld van onrust,het gevoel iemand om me geeft..bewust..
ik wil liefde zo graag,alleen laat steeds niks toe..gevoelens maken me moe…..me hart kent de pijn en leert er mee leven…
ik wil alles vergeten en liefde weer doen herleven…
vaarwel voor nu,en hopelijk ontmoet ik u later..
hier stopt mijn liefde…ik verneem het wel…ooit….later…
fox_bert: | Zaterdag, maart 25, 2006 16:01 |
fox_bert: | Zaterdag, maart 25, 2006 16:01 |
mooi gedaan hoor. Probeer wat meer van jezelf te genieten en zo kracht uit te stralen dat je kan gebruiken om energie te zenden naar iemand waarvan je denkt dat is haar nou. Als je zelf kracht uitstraald, komt de ware wel op je pad. sterkte |
|
Dirk Hermans: | Zaterdag, maart 25, 2006 15:56 |
sterk neergezet groetjes Dirk |
|
Auteur: raymond broers | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 25 maart 2006 | ||
Thema's: |