Jouw handen
Jouw handen
Jouw handen
Strelend door mijn haar
Het gevoel dat ik dan ervaar
Onbeschrijflijk
Jouw handen
Mijn huid strelend
Teder en zacht
Verdrijft alle pijn
Heel de nacht
Jouw handen
Samen met de mijne
Als wij samen de maan zien schijnen
Elkaar strelen en kussen
Start een vuur dat niet valt te blussen
Jouw handen
Mis ze midden in de nacht
Als ik weer ijskoud wakker word
Hele nacht aan jouw gedacht
En mijn hart voelt verdord
Probeer dan te dromen
Jouw handen
Door mijn haar
Wilde dat die tijden
Terug konden komen…
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Maandag, maart 27, 2006 00:03 |
| Heel mooi verwoord. Liefs, Moederlachebekje1988 en Lachebekje1988 |
|
| vlokje: | Zondag, maart 26, 2006 10:51 |
| Heel mooi geschreven, liefs sylvia |
|
| Dirk Hermans: | Zondag, maart 26, 2006 09:18 |
| mooi beschreven groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kronkel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 maart 2006 | ||
| Thema's: | ||