Vanbuiten schijnt een brede lach
maar vanbinnen doet het pijn
Sluit ik me van alles af
en wil ik alleen maar alleen zijn
In mijn keel een grote brok
van tranen die willen stromen
Maar ik probeer tegen ze te vechten
want ze mogen niet naar buiten komen
Mijn gedachten zijn totaal ergens anders
verwrongen in mijn eigen verdriet
Maar ik zal ze niet uiten
want iemand lastig vallen doe ik niet
Zelfs mijn beste vriendinnen ga ik negeren
en ze laten me alleen
Maar ook dat doet me pijn
want stiekem wil ik een arm om me heen