Als soms de tranen in me ogen staan
En jij je uitdrukt met die woorden
Als het ergens wellicht is misgegaan
Kan ik je weer eens niet begrijpen

Het doet zo ongelofelijk veel zeer
Als je me die dag niet wilt zien van pijn
Mijn hart gaat als een razende tekeer
Wachtend tot het lichter voelt en fijn

En al die onzin van Valentijnsdag
Kan mij even niet veel interesseren
Als ik weet dat jij me even niet zo mag
Maar ik nog zoveel van jou wil leren

Waar is het dan gebleven, die leuke tijd
Dat kunnen we beiden nooit verklaren
We kunnen wel met tranen naar huis gaan
Maar na het afscheid toch blijven staren

Toch, als ik dan aan je zit te denken
Kan ik alleen maar tot de conclusie komen
Dat ik jou, voor mij alleen wil hebben
En samen met jou over ons wil dromen

Probeer alleen alsjeblieft van ons te begrijpen
Dat de ander niet precies zo is als je dacht
En als je je dan eens onbegrepen voelt
Weet dan dat ik altijd op je wacht