stille tranen
Stille tranen vol weemoed
gedrenkt in onzekerheid
laten mijn diepste ik
weten hoe ik lijd
mijn adem in m'n keel stokken doet
en telkens weer
verdwijnt er weer een beetje moed
want stille tranen
doen me verdrinken
laten gevoelens zinken
geborgen in stille tranen
tikt de tijdbom voort
innerlijk schreeuw ik om verlossing
maar niemand die het hoort
gedrenkt in onzekerheid
laten mijn diepste ik
weten hoe ik lijd
en telkens weer
verdwijnt er weer een beetje moed
want stille tranen
doen me verdrinken
laten gevoelens zinken
geborgen in stille tranen
tikt de tijdbom voort
innerlijk schreeuw ik om verlossing
maar niemand die het hoort
Reacties op dit gedicht
| vlinder538: | Woensdag, november 21, 2001 13:10 |
| geweldig mooi geschreven steven, als ik dit lees lopen de rillingen bij mij over mijn rug.. en bedankt voor jouw lieve reactie op mijn gedicht knuf Vlindertje |
|
| Sheena: | Dinsdag, november 20, 2001 21:32 |
| Ik heb zulke grote oren ... ik hoor alles !!!!!! liefs, kus en een knuffel, Sheena |
|
| vangheluwe linda: | Dinsdag, november 20, 2001 19:48 |
| smelten we onze tranen samen? knuffel linda |
|
| dotje: | Dinsdag, november 20, 2001 19:16 |
| Steven mooi geschreven hoor maar er zal wel iemand zijn die jou hoort er is wel iemand die je hepen wilt zoek maar en je zal de persoon vinden en laat die tijdbom stoppen want jij kan ook stoppen met die tranen heel veel liefs en knuffel dotje |
|
| blupje: | Dinsdag, november 20, 2001 19:15 |
| hé dat is een heel erg goed gedicht!!! heel erg herkenbaar vind ik het. groetjes blupje |
|
| Huting: | Dinsdag, november 20, 2001 19:11 |
| Kijk eens heel goed om je heen Steven, niemand??? Er zal toch best wel iemand zijn die jou hoort?? Liefs, Doortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2001 | ||
| Thema's: | ||