nooit meer
nooit meer
nooit meer
hoor ik zijn stem
zou hij -als ik later groot ben-
nog wel weten
wie ik ben
het is mij niet bekend
hoe het boven gaat
toch kijk ik elke nacht
of zijn sterretje er nog staat
L!@
Reacties op dit gedicht
| Klaes: | Zaterdag, april 01, 2006 17:55 |
| hou de verrekijker maar bij de hand groet/klaes |
|
| switi lobi: | Zaterdag, april 01, 2006 12:23 |
| Jij kijkt daar en ik kijk hier.........ze waken over ons. Hele dikke kus liefsliefs, switi lobi |
|
| m@rcel: | Zaterdag, april 01, 2006 12:10 |
| teder en zo stilmakend mooi Knuffie m@rcel |
|
| Niniki: | Zaterdag, april 01, 2006 11:35 |
| teder..........zo mooi. Knuffie Nini |
|
| Elze: | Zaterdag, april 01, 2006 11:34 |
| niet te lang blijven kijken, krijg je stijve nek van |
|
| bijouken: | Zaterdag, april 01, 2006 09:19 |
| Ik doe het ook, en het geeft mij troost en kracht. Mooi geschreven. Groetjes |
|
| Reiger: | Zaterdag, april 01, 2006 08:24 |
| Wat een mooie....ik heb deze echt met ontroering gelezen | |
| Dirk Hermans: | Zaterdag, april 01, 2006 05:58 |
| een krachtig gedicht met zo een sterke inhoud heel knap verwoord ,liefs Dirk |
|
| maria : | Zaterdag, april 01, 2006 05:41 |
| stil het drieluik gelezen het voelt als... hij weet en zal supertrots op je wezen warm knuffie met liefs, maria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2006 | ||
| Thema's: | ||