Lenteverlangen
Zonnestraal
die zacht verwarmt
de gedachten in me
verdampt
lente
omarmt het land
verzacht de kleuren
tot pasteltinten
muziek
van een vogelenzang
verjaagt de treurigheid
uit mijn hart
verlangen
neemt het van me over
natuurkracht ontneemt me
de onmacht
Kon ik maar de lente zijn
die wiegend
de pijn van het gemis verzacht
zichzelf beschermt
en hoe haar stem
ter hemel stijgt
uit me strelend
de eenzaamheid verdrijft
*
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: justme | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2006 | ||
| Thema's: | ||