wandeling door het leven
Een wandeling door het leven
Stille donkere wateren
Weerspiegelen wie ik ben
Bodemloos
Te diep om te doortasten
Nietige golfjes vervagen het beeld
Van hebben en zijn
Hoge bomen kijken op me neer
Hebben de wijsheid in pacht
Vertellen me lange verhalen
Die een gevoel van rust teruggeven
Wat even blijven staan
Onweerstaanbaar maakt
Kleine geluidjes uit de natuur
Leggen nadruk op de eindeloze stilte
Wijzen me de weg
In een misterieus bestaan
Al die beelden en prachtige stukjes
Vallen samen als een puzzel
Één prachtig geheel
Dat men het leven noemt.
Stille donkere wateren
Weerspiegelen wie ik ben
Bodemloos
Te diep om te doortasten
Nietige golfjes vervagen het beeld
Van hebben en zijn
Hoge bomen kijken op me neer
Hebben de wijsheid in pacht
Vertellen me lange verhalen
Die een gevoel van rust teruggeven
Wat even blijven staan
Onweerstaanbaar maakt
Kleine geluidjes uit de natuur
Leggen nadruk op de eindeloze stilte
Wijzen me de weg
In een misterieus bestaan
Al die beelden en prachtige stukjes
Vallen samen als een puzzel
Één prachtig geheel
Dat men het leven noemt.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: marit14 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2006 | ||
| Thema's: | ||