Ik
Ik
Ik kan er niet meer tegen.
Ben het zat dat knokken.
Heb geen leven
wil ook niet meer leven.
Enigste wat ik heb
Is verdriet en pijn
zoveel pijn.
Kan het niet meer aan,
al die pijn.
Telkens teleurstellingen
alleen maar teleurstellingen
Pijn zoveel pijn.
Wil het niet meer.
Dit leven.
Ik kan er niet meer tegen.
Ben het zat dat knokken.
Heb geen leven
wil ook niet meer leven.
Enigste wat ik heb
Is verdriet en pijn
zoveel pijn.
Kan het niet meer aan,
al die pijn.
Telkens teleurstellingen
alleen maar teleurstellingen
Pijn zoveel pijn.
Wil het niet meer.
Dit leven.
Reacties op dit gedicht
| Elentir: | Woensdag, november 21, 2001 15:32 |
| Verwachtingen kunnen teleurstellingen geven Een jonge vogel valt bij zijn eerste pogingen te vliegen, maar blijft hoopvol en zal echt op een dag door de lucht zweven. Je laatste daad, lijkt voor jou een uitweg, maar in hoeverre weet je zeker dat je dan verlost bent? Zoek in je hart je waarden, leef voor die waarden, leef voor je eigen waarden. Kijk niet naar een korreltje zand, kijk naar het strand, de zee, de lucht en de vogels. Kijk om je heen. |
|
| Albrecht Paul: | Woensdag, november 21, 2001 14:00 |
| Je bent niet alleen. Je wordt gelezen, je wordt gehoord. Blijf bij ons, alsjeblieft. | |
Over dit gedicht
| Auteur: ik | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 november 2001 | ||
| Thema's: | ||