0.40:
daar liggen ze
pronkend en lonkend
het zinloze schijnbaar zinnigmakend
uitvoerig ontwikkelt door een genie
wacht maar, de nacht is nog jong
beweeg en sta stil
kom maar, ik snuif je
allebei, goed voor het onbelangrijke dat onbelangrijk is.

0.50:
daar lig je in je eentje
maar je komt van vele
de uitgestrekte velden van de cocabladeren
nietswetend van je lot
in mijn bloedsomloop
in mijn gestel
en toch wist je het wel
je had een doel
vereenzelfigd met mijn gevoel

1.00:
tis op, het resultaat
evenmin, evengoed
goed maar beter
beter maar het allerbeste
snachts gelukkig met
het ongelukkige, maar tegelijkertijd
met het gelukkige
onfortuin weggelaten
anyhow thanks, I guess

1.20:
wreed, katsvaag, ongegeneerd
moedig, zwak, geweldig, half twee ‘snachts
mooi, schitterend, spacend
meerwaardige gevoelens met
geaceneerde beelden, geprikkeld
door overtollige neurotransmitters

1.35:

een kwartier later
vager dan het vaagste
creatiever dan een stenen blok
vierkanter dan een ronde cirkel
ronder dan een kleine boom
rechter dan een kromme banaan
schuiner dan een rechte helling
debieler dan sinterklaas on LSD
krampachtig verlangend naar niets

1.50:
moge de gode
het onwaarneembare
waarnemen
want wij stervelingen
kunnen het niet
het geluk zit um juist in dit
een lonkende zucht naar haar
het onwaarneembare pakt ons
en leidt naar de grotere onwetendheid
wat is het om iets te weten
als je door hebt dat hetgene
dat je weet geen betekenis heeft

2.00
de zucht naar meer neemt over
waarom niet, komt niet in mijn vocubulaire voor
het is middenin de nacht, de maandag compleet uit zijn voegen getrokken
het leven met beide handen aangepakt om het vervolgens weer frivool weer lost te laten om in niemandsland vrijwillig te verkeren

2.20