er komt geen einde aan
het is weer zover
ik voel me als een vallende ster
ik blijf maar vallen, er komt geen einde aan
wachtend dat ik weer met beide voeten op de grond kan staan
ik hou me groot
maar van binnen ben ik dood
het laatste beetje levenslust heb ik uitgeblazen
het heeft me al voor de zoveelste keer te grazen
het gevoel is in geen woorden te omschrijven
ik laat me maar gewoon met de stroom mee drijven
ik kijk wel waar ik zal stranden dit keer
maar terug gaan? nee dat wil ik niet meer
ik voel het, de tijd is aan het dringen
ik sta op het randje om te springen
mijn krachten zijn op, ik vecht er niet meer voor
ik smeek tot god, maar krijg geen gehoor...
ik voel me als een vallende ster
ik blijf maar vallen, er komt geen einde aan
wachtend dat ik weer met beide voeten op de grond kan staan
ik hou me groot
maar van binnen ben ik dood
het laatste beetje levenslust heb ik uitgeblazen
het heeft me al voor de zoveelste keer te grazen
het gevoel is in geen woorden te omschrijven
ik laat me maar gewoon met de stroom mee drijven
ik kijk wel waar ik zal stranden dit keer
maar terug gaan? nee dat wil ik niet meer
ik voel het, de tijd is aan het dringen
ik sta op het randje om te springen
mijn krachten zijn op, ik vecht er niet meer voor
ik smeek tot god, maar krijg geen gehoor...
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, april 03, 2006 12:26 |
| blijf er in geloven heb vertrouwen er in groetjes Dirk |
|
| fran92: | Maandag, april 03, 2006 09:22 |
| omdat je moet blijven vechten! je bent het waard en er ligt nog een heel leven voor je!! koppie op! ik weet dat het moeilijk is,, maar je mag altijd mailen als je wil,, liefs fran92 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: S@nne | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2006 | ||
| Thema's: | ||