Weet je nog?
Dat ik je zocht?
Op onmogelijke plekken?
Mezelf niet genoeg kennend?
Weet je nog?
Dat ik wilde ontmoeten?
Je tegemoet wilde komen?
Als een dwaas, bijna rennend?
Ik weet het nog
En nu weet ik
dat alles van twee kanten moet komen
dat je eigenlijk onderweg moet zijn
min of meer toevallig
dat je geen doel voor ogen stelt
en je het moet laten gebeuren
waarvoor je bang bent
dat je niet alles wil verklaren
want voor je het weet
verklaar je de oorlog
je moet jezelf in de ander durven zien
zonder in die ander te verdwijnen
geluk kan zomaar voor je staan
al lijkt het op iets om uit de weg te gaan
en ja, geluk kan je bedreigen
maar het kan je ook behoeden
maar het moet
van twee kanten komen
*zij*
Dit alles omdat jij mijn grote liefde bent die mijn ogen heeft doen openen......