Tante Minoesch....
Tante Minoesch was zo n tante
echt nooit tevree met haar “zijn”
altijd zagen over dingen
nooit stond het stil, dat brein
Gevoelens van niet lekker
depri, lelijk en altijd wat
nooit vorm te gieten
in een positief vat
Althans volgens haar niet
die vreemde tante Minoesch
en nu? ....... is het te laat
en slaapt ze uit, haar roes
Haar roes van 1001 nachten
nooit meer wakker te sussen
het spinnenwiel is niet te prikken
zelfs de prins wil haar niet kussen
Een mens zoals deze tante
zo één met wrok en ongenoegen
ze liet onvermogen wortelschieten
Was ze maar tevreden met zichzelf geweest
dan was ze een voorbeeld voor anderen
ze hadden haar allicht gevolgd
en zouden ook zij veranderen
Reacties op dit gedicht
| Halin: | Vrijdag, september 29, 2006 09:00 |
| Heel mooi! grtz,, HAlin |
|
| switi lobi: | Maandag, april 03, 2006 14:48 |
| Ooit wordt ze wakker... Liefsliefs, switi lobi |
|
| m@rcel: | Maandag, april 03, 2006 14:45 |
| heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
| detjuhh: | Maandag, april 03, 2006 14:30 |
| Mooi!.. :) | |
| Oorlam: | Maandag, april 03, 2006 14:28 |
| als ze dit over ruim 2 en een half jaar leest zal het haar de ogen openen net nadat ze haar ogen weer geopend had | |
Over dit gedicht
| Auteur: Cora (ZIJ) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2006 | ||
| Thema's: | ||