Het is haat!
Het is haat van binnen
Waar ben ik ingodsnaam aan begonnen
Mij familie maakte me gewoon ziek
Zo ernstig ziek van binnen
Het is haat dat jullie me na-roepen
Als je niet om me geeft
Houd je mond want, het doet pijn
Ik kan toch niet zoals jou dochters zijn!
Het is haat wat me moeder; me steeds vertelt
Haat want ik heb altijd verdriet
Altijd geloof je weer in hun, ik moet niet zo zielig doen
Weet je eigelijk wel wat ze me aandoen?
Het is haat wat ik voel
Niet dat je weet wat ik bedoel
Jij noemt me zielig tegen over me nichtjes
Ze zijn jong maar ze maken me toch kapot
Het is haat dat me familie me geeft
Wat beweegt nog in mij of leeft nog?
Altijd vernederen ze mij weer
Ze doen me echt pijn keer op keer
Het is haat wat ik elke dag voel
Ik moet niet zo zielig doen
Elke zondag dat ze me 7 uur vernederen
Elke keer zeg je weer je meot niet zielig doen
Het is haat want je geeft meer om hun dan om je eigen dochter
Laat me leven laat me niet me hele leven vernederen
Het doet pijn wat ze me iedere zondag geven
Ik wil mijn eigen zijn ook weer één keer leven
Het is haat wat voor ik jullie voel
Voor jullie allemaal, voor heel mij familie
Behalve voor één gezin
Waar ik zo graag van bemin!
Het is haat
Altijd mochen hun mij uitschelden
Als ik wat terug doe krijg ik weer altijd problemen
Maar ik moet altijd alles weer aannemen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mrrj0* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2006 | ||
| Thema's: | ||