Een klein meisje (fictie)
Een klein meisje met ontzettend veel verdriet
Niemand die wat in het kleine meisje ziet
Die altijd in het hoekje zit waar ze veilig is
Dat niemand haar pijn doet
Een klein meisje met zoveel pijn
Geen toekomst net als wij
Ouders die haar steeds slaan
En het meisje steeds verder dood in wil gaan
Een klein meisje met zoveel problemen
Moet altijd alles weer nemen
De slaag op haar gezicht
De tranen glinsterend in het licht
Een klein meisje die veel mee heeft gemaakt
Haar verleden in een tekening maakt
Dat geen gelukkig leven heeft
Die voor haar leven vreest
Een klein meisje die denkt dat het normaal is
Dat ouders kinderen slaan
Dat pijn een gevoel is van blijdschap
En meisje die niet weet wat haar ouders haar doen
Een klein meisje altijd verstopt achter het meubelstuk
Waar niemand haar kan slaan
Daar waar ze verdriet uit kan huilen
Even achter de bank schuilen
Een klein meisje die veranderd naar groot
En stelt zicht bloot aan de buitenwereld
Achterkomt dat het niet eerlijk is
Dat wat haar ouders doen
Een klein meisje die opeens vaarwel zij
In hemel is ze gelukkig en blij
Niemand die het zag hoeveel pijn ze had
Iedereen die haar nooit vergat
Een klein meisje die weg was gegaan
Die de nieuwe wereld was binnen gaan staan
Nooit heeft het meisje kunnen leven!
Over dit gedicht
| Auteur: mrrj0* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 april 2006 | ||
| Thema's: | ||